Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007


ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΚΑΛΥΠΤΟΥ




Στην αρχή νόμισα πως πρόκειται για τίποτα μουσαφίρηδες από την επαρχία σε κάποιο μπαλκόνι στον ακάλυπτο. Τρώγανε και πίνανε με θόρυβο και παρ' όλο που ήταν καταμεσήμερο δεν βγήκα να διαμαρτυρηθώ. Εντάξει, είπα, θ' αντάμωσαν μετά από καιρό οι άνθρωποι και θα το γλεντάνε. Θα φάνε, θα ξαναφάνε, θα πούνε, θα ξαναπούνε, θα σκάσουν από τα γέλια και κάποτε θα φύγουν.
Βράδιασε όμως, νύχτωσε και δεν έλεγαν να το κουνήσουν. Την άλλη μέρα πάλι τα ίδια, τις ίδιες ώρες. Τότε βγήκα στο δικό μου μπαλκόνι και φώναξα, αλλά κανείς δεν μου απάντησε. Ακολουθώντας τις φωνές ανακάλυψα την πηγή τους. Και τρόμαξα στ' αλήθεια. Όλος αυτός ο θόρυβος, όλη αυτή η φασαρία ερχόταν από το διπλανό μου διαμέρισμα, που όλ' αυτά τα χρόνια ήταν ακατοίκητο.
Ο θυρωρός μου είπε ότι νοικιάστηκε σε δύο φοιτήτριες. Για μένα ήταν σαν να νοικιάστηκε σε όλο το Πανεπιστήμιο. Ξαφνικά, από τη μία στιγμή στην άλλη, το ωραίο μου, ήσυχο σπίτι, έγινε άσχημο και αφόρητο. Παρέμενα όλη τη μέρα στους δρόμους από το φόβο, πως έτσι και βρεθώ μέσα του, θα πρέπει ν' αντιμετωπίσω όλους αυτούς τους άγνωστους καταπατητές. Τη μισή νύχτα την περνούσα στο μπαλκόνι μου φωνάζοντας, στην αρχή παρακαλώντας, μετά βρίζοντας.
Ρώτησα τον φίλο μου τον Βασίλη που κάνει δωρεάν παρτούζες όταν του το ζητήσουν, που εκτός από υποχρεωτικός ερωτιάρης, τυχαίνει να δίνει και καλές συμβουλές, τι να κάνω. (Ο Βασίλης πριν λίγο καιρό είχε περάσει την ίδια κατάσταση μ' ένα πιάνο, που έπαιζε συνέχεια και φάλτσα. Τους πλησίασε, πρόσεφερε τις¨"υπηρεσίες" του, η γυναίκα του έλειπε στο χωριό της και έγιναν στην συνέχεια και φίλοι, περνούσαν τις γιορτές οικογενειακά - για την παρτούζα, ούτε λέξη βέβαια). Είχα ζήσει πάνω από μισό αιώνα και κατάφερα, όχι μόνο να μην μπω φυλακή, αλλά ούτε σε δικαστήριο. Δεν είχα σκοπό να μπω τώρα. Πιο καλά ν' αλλάξω σπίτι, του είπα. Ο Βασίλης αναστέναξε.
-Ξέρεις, στην αρχαία Αθήνα, όταν πουλούσαν ένα σπίτι, μέσα στα προτερήματά του ανέφεραν και τους καλούς γείτονες.
-Ε, θα το βάλω και εγώ στην αγγελία. Θα λέω πως είμαι καλός γείτονας και καλός ενοικιαστής.
-Γράψε και φιλόζωος, ίσως και μουγκός, γέλασε. Ποτέ δεν ξέρεις.
Μια νύχτα που διαλαλούσα από το μπαλκόνι μου πως κοιμάμαι, ακούστηκε από δίπλα ένα βροντερό «χέστηκα». Ο χέστης δεν εμφανίστηκε και με το δίκιο του, ένας άνθρωπος σ' αυτή την κατάσταση δεν είναι για να παρουσιάζεται.
Πληρώνοντας το νοίκι του μήνα είπα στην ιδιοκτήτρια, ότι ψάχνω για σπίτι. Της εξήγησα και τους λόγους. Σε δύο μέρες μου χτύπησε την πόρτα.
-Κοίτα, είπα στους γείτονές σου, ότι κι εμείς μπορούμε να χέζουμε, όχι μόνο εσείς και μου είπαν, ότι κι εκείνες νοιάζονται για την καλή συγκατοίκηση. Μου είπαν μάλιστα, πως θέλουνε να σου φέρουν μια μηλόπιτα, αλλά ντρέπονται.
Πέρασαν τρεις μέρες και τρεις νύχτες μέσα σε ησυχία και γαλήνη και ευχαριστώντας τες, πήγα και ακούμπησα έξω από την πόρτα τους τα «Μερόνυχτα Φραγκφούρτης» ευχόμενος καλά μερόνυχτα πλέον. Την άλλη μέρα μου έφεραν τη μηλόπιτα.
Ξανάγιναν όλα καλά κι ωραία -περισσότερο κι από πριν.
Τώρα μένει να μονοιάσει ο φίλος μου ο Βασίλης, με τη γυναίκα του, που αυτό τον καιρό κοιμάται ο ένας στον πάνω όροφο κι ο άλλος στον κάτω γιατί αυτή πληροφορήθηκε τις επιδόσεις του.
Μένει να μονοιάσει ο ένας παπάς με τον άλλο, ο ένας πολιτικός με τον άλλο, ο ένας ποδοσφαιρόφιλος με τον άλλο, ο ένας κριτικός με τον άλλο, το ένα χωράφι με το άλλο, ο ένας τοίχος με τον άλλο. Μένει να φιλιώσουν οι οδηγοί μεταξύ τους και με τους πεζούς. Η εκκλησία με την πολιτεία. Το δεξί χέρι με το ζερβό.
Ίσως έτσι έρθει κάποτε και η πολυπόθητη μέρα, που θα φιλιώσει η μια χώρα με την άλλη και να βρούνε οι λαοί την ησυχία τους. Και μαζί μ' όλους αυτούς κι εγώ.
Σημείωση: Οι αναφερόμενοι χαρακτήρες είναι, προφανώς, φανταστικοί. Όποιος θελήσει να τους συνδέσει με υπαρκτά πρόσωπα πλανάται πλάνη οικτρά. Το πολύ-πολύ ν’ αντικρίσει τον εαυτό του στους χαρακτήρες αυτούς και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το έγραψα και στο δικό μου μπλογκ. Αυτό το χάπι (σαν το χάπι που θεραπεύει τα πάντα και ουχί το χρυσό) εντ μου δρόσισε την ψυχή.

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

Να σαι καλα αφαπητε (και πανω απο ολα σεβαστε) Θερμεσιλαε για τα ολοενα και πιο απολαυστικα ποστ σου...

Θερμεσιλαος είπε...

πυγμαλίωνα,
την άλλη φορά που θα με προσφωνήσεις "σεβαστό", να ξέρεις πως θα σου ρίξω ... φλιτ :))

3 parties a day είπε...

Κακή επιρροή αυτός ο Βασίλης!

Θερμεσιλαος είπε...

3 parties a day,

δεν ξέρω είναι α καλή ή κακή επιρροή αυτά περί της περσόνας που αναφέρω, αλλά, προσωπικά πιστεύω πως τέτοια γεγονότα σηματοδοτούν μια ακραία συναισθηματική έκπτωση. και μια "πεταλουδίστικη" αντίληψη της κατά κόσμον ζωής. όσο για το όνομα της περσόννας, είναι τυχαίο, την άλλη φορά θα συμβουλευτώ το εορτολόγιο, εκτός κι αν αποφασίσω να γράψω τις "περιπέτειες του βασίλη", όποτε το όνομα παραμένει, πάντα τυχαία επιλεγμένο. Αναλόγως τα κέφια, είμαι ακόμη σε ανάρρωση.