Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ


Περιπλανήθηκα αυτές τις μέρες ολίγον στο άγονο τοπίο των αθηναϊκών δρόμων, ολίγον στο (ωραίο;) τοπίο των ανθρώπων, κι ολίγον στους πηγαινέλα παρασάγγες της νοικοκυράς που μετράει τα ανύσματα της ημέρας της με την τιμή που έχουν τα κολοκυθάκια. Έπηξα στη νομενκλατούρα τής απέναντι όχθης. Σιχαμένη, λαμπερή κι αδιάφορη, γλεντάει μονίμως στον Παλατίνο της -όσο γερνάω τόσο θέλω να της γκαρίζω απ' απέναντι για ισότητα, ισονομία, ισηγορία...

Για γράψε σήμερα για «αρετή», γραφιά μου! Λέξη που οι φονιάδες των λέξεων την τακτοποίησαν καταλλήλως· της κρέμασαν κουδούνια να γυρίζει σαν την τρελή του χωριού, συγκινώντας μόνον τα παιδιά και τους οικτίρμονες. Ακόμα και οι παλιοί επαναστάτες την αποφεύγουν. Τους έκαμψε ο καγχασμός των πονηρών και των άμυαλων…για γράψε ότι η πολιτική (πρέπει να) είναι ηθική! Για γράψε ότι οι σοφιστές «συνέδεαν την αρετή με την πολιτική τέχνη»!

Έχασες! ο πολύς κόσμος πιστεύει ότι οι σοφιστές δεν ήταν σοφοί, αλλά στρεψίες. Πλην όμως το θέμα δεν είναι τι ήταν οι σοφιστές - ούτε αν η πολιτική ηθική μπορεί να είναι ζητούμενο στις άγριες ταξικές μας μέρες. Το θέμα είναι ότι σήμερα, ούτε η αστική ορολογία περί του τρόπου άσκησης και των στόχων της πολιτικής μπορούν να αντέξουν το αποχαλινωμένο μετα-μοντερνικό χάχανο που προκαλούν όταν εκφέρονται.

Γράψε εσύ ότι το ανήθικο δεν είναι απλώς ηθικής τάξης ζήτημα, αλλά εν τέλει πολιτικώς ασύμφορο για τον λαό, μάλιστα επικίνδυνο, διότι οδηγεί ασφαλώς στην τυραννία, στην εξουσία των Εταιρειών, στις αδύναμες «εκσυγχρονισμένες» κυβερνήσεις, στους ραγιάδες των Δυνατών...

Γράφε τέτοια και πας για γραφικός -το παν σήμερα είναι να 'σαι ρεαλιστής- άσχετο αν πραγματικός ρεαλιστής είναι όποιος ψάχνεται περί το αναγκαίον -είπαμε όμως: η έκπτωση και η διαστροφή των λέξεων και των εννοιών είναι σήμερα (στην εποχή της μαζικής επικοινωνίας) η καλύτερη Βάφεν Ες-Ες-δύναμη για την υπονόμευση του σθένους των πολιτών.
Αμα του ξεφτιλίσεις του άλλου τη ζωή του στα μάτια του, τον έχεις στο χέρι! Καθημερινώς μας ξεφτιλίζουν τη ζωή, την αρετή και τον αυτοσεβασμό, ακάματοι κηφήνες, ήγουν διεφθαρμένοι πολιτικοί που θέλουν να συνηθίσουμε τη διαφθορά τους, κυνικοί δημοσιογράφοι που θέλουν να εκλάβουμε τον κυνισμό τους για εξυπνάδα, ραγιάδες και γραικύλοι που δηλώνουν μονόδρομος της ιστορίας...
Ας κερδίζουν! Δεν νικούν!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ δυνατό κείμενο. Απλώς σας σφίγγω το χέρι. Καλή σας μέρα.

Θερμεσιλαος είπε...

ευτυχώς που μου σφίγγετε μόνον το χέρι. γιατί ο λαιμός μου σφίγγεται ήδη από μόνος του με όλα αυτά, που βλέπω (και νοιώθω).
Καλή μέρα και σε σας.