Δευτέρα 6 Αυγούστου 2007

Της Μεταμορφώσεως, σήμερα



«Είμαι ο ερχόμενος στο άπαν μέλλον. Οποτε και να γεννηθείς στους αιώνες των αιώνων, θα είμαι έπειτα».

Οι Τρώες Τον άκουγαν μέσα απ' τα τείχη κι εθαύμαζαν. Οι Δαναοί Τον άκουγαν έξω απ' τα τείχη κι εθαύμαζαν. Κι ύστερα, έσφαξαν αλλήλους κι εσφάγησαν ανηλεώς, ώσπου να σύρουν τις γυναίκες των ηττημένων απ' τα μαλλιά οι νικητές.

Ουκ εισίν έκτοτε οι βασιλείς και οι στρατιώτες του έπους εκείνου, «αλλά εμένα με βουτάνε και με πάνε από έπος σε έπος», γκρίνιαζε ο προγραμμένος κι έγραφε γράμματα στο σπίτι πριν πέσει στο Μπιζάνι...Εμεινε άμοιρη μυροφόρα η χήρα του, 28 χρονώ, κλαίουσα τα κλέη του σαν Παναγιά ότι και μικρομάνα, μ' έναν άγγελο φύλακα να την προσέχει στο πόδι του προγραμμένου - το νυν, ξεγραμμένου...

Η χλαίνη του ρωμαίου στρατιώτη μύριζε ψείρα και ξυνισμένη αιγυπτιακή μπύρα... Στον κόρφο του κάτω απ' τον αλυσωτό του θώρακα κρεμόταν ένα φυλαχτό του Μίθρα. Πλην όμως ο θεός ήταν απών και ο ρωμαίος στρατιώτης είχε αφεθεί στην τύχη του.

Τι να ήξερε ο Καρούζος όταν έγραφε, «Και ο Ιησούς επίκειται»; Τω καιρώ εκείνω ετηρούντο αρχεία αυστηρώς. Πόσο γέννημα έβγαλαν οι αγροί, ποιο παιδί εγεννήθη, πόσες ελιές είχε η Αττική, πόσοι λεγεωνάριοι στάθμευαν στην Ιεριχώ, ποιος ήρχε του Δήμου Αντιοχείας; συνέβησαν μεταβολές στα πολιτεύματα των ελευθέρων πόλεων και των συμμάχων Δήμων; συνελέγησαν εν τάξει οι φόροι των τριών συγκλητικών επαρχιών Ασίας ή εσημειώθησαν παρατυπίες; «Δεν είμαι των αρχείων. Δεν ξέρω αν υπήρξα, αν σημειώθηκε η αρχή και το τέλος μου σε κάποια νομαρχία. Είμαι η σοφία των οκτώ αιώνων πριν από μένα. Είμαι το καλύτερο απ' όσα σκεφτήκατε. Είμαι η τελείωση όσων σκεφτήκατε. Είμαι ό,τι καλύτερο πήρα απ' όσα σκεφτήκατε. Κι είμαι, ακολούθως, οι τρεις αιώνες που χρειάστηκαν στη συνέχεια για να μου δώσετε την οριστική μου μορφή. Είμαι ο πόθος σας να γίνετε επιτέλους άνθρωποι!»

Ο πειρατής με τη μακριά κοτσίδα άκουγε και δεν μιλούσε. Εις ένδειξιν φόβου και για να εξορκίσει τα τεχνάσματα της νύχτας έκοψε την κοτσίδα του, την απίθωσε στα σκαλιά του βωμού και τυλίχθηκε στη μανδύα του ακόμα πιο σιωπηλός, να περάσει η ανοιχτή ώρα και να φύγει. Την άλλη ημέρα έφθασαν τα μαντάτα στην Εφεσο. Ο Ιουλιανός είχε νικηθεί απ' τους Πέρσες, τοξεύθηκε στ' ανοιχτά της Κτησιφώντος. Ενας μεγαλέξαντρος λιγώτερος, γέλαγαν οι Ναζαρινοί...

Οταν έρχεται, δεν συχνάζει στα ιδιαίτερα γραφεία των τραπεζών, δεν επισκέπτεται τον επίσκοπο της περιοχής - εκτός κι αν είναι καλός άνθρωπος - αποφεύγει τα ήρεμα και συνήθη. Περνάει απ' τα πορνεία, στέκεται στα νοσοκομεία και μαζεύει τα παιδιά Του τα πιο φλογισμένα, τα αιρετικά, τους βάζει νερό στο κρασί και στις ερμηνείες, τους μιλά πάλι για τη γαλήνη της άγνοιας, το μέτρο της άμετρης αγάπης κι, έστω για μια βραδιά, τα ησυχάζει... Υστερα, για ένα φιλί, ξαναβγαίνει στον σταυρό, αντάρτης.

5 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αν ήταν ν' άκουγα από τον άμβωνα ένα τέτοιο κήρυγμα...ίσως και να πήγαινα στην εκκλησία σήμερα!

tk είπε...

"Υστερα, για ένα φιλί, ξαναβγαίνει στον σταυρό, αντάρτης."

Πόσοι άραγε βλέπουν έτσι το θεό τους? Που στο όνομά του προκαλούν τόσα δεινά? Έχω αποφασίσει πως στη ζωή μου δεν χρειάζομαι την παρουσία κανενός θεού. Αν έφτιαχνα όμως τον δικό μου, θα ξεκινούσα μάλλον από αυτήν την φράση, ή έστω από κάποια παρόμοια.

aparadektos είπε...

Θεωρώ ότι υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων όσον αφορά στην νόηση του Θεού. Είναι αυτοί που επικαλούνται τον θεό πριν και αυτοί που Τον επικαλούνται μετά από μια πράξη τους ή ένα γεγονός. Είναι αυτοί που πιστεύουν και αυτοί που υποψιάζονται. Ο Καρούζος πιθανών υποψιάζεται. Η μυροφόρα πιθανών πιστεύει. Δεν θεωρώ ότι είναι κακό ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θεωρώ κακό να είσαι οριζοντίως ανυποψίαστος και καθέτως εύπιστος. Γιατί χειραφετείσαι εύκολα.

habilis είπε...

Mου αρεσει να διαβαζω ευστοχα κειμενα που με γοητευουν . Δεν μου βγαινει φορεs , να τα σχολιαζω ,ακομα και αν με εντυπωσιαζουν .!!!

Θερμεσιλαος είπε...

Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας - θα προσπαθήσω να επανέλθω - πάντα με πιάνουν τα μεταφυσικά μου τόύτη την εποχή, ίσως να φταίνε τ' αυγουστιάτικα φεγγάρια