Τώρα που ο κουρνιαχτός κατακάθισε…

Τώρα που οι κουρασμένοι χορευτές γύρισαν στην σκληρή πίστα της καθημερινότητάς τους για να χορέψουν τους δικούς τους ομαδικούς χορούς της παράδοσής μας, του βουκολικού μας του Ζαλόγγου μιμητές… Τώρα που τα αμείλικτα ερωτήματα θα αρχίσουν να φυτρώνουν, εκεί που κανείς από τους διονυσιασμένους καρναβαλιστές της πολιτικής δεν διανοήθηκε ποτέ να σπείρει… Τώρα που το «ξέσπασμα», υποκατάστατο της μηδαμινής έστω πολιτικής ανάλυσης, οδηγήθηκε στην υποτέλεια της αναμονής των μαγικών λύσεων…
Τώρα λοιπόν, ήγγικεν η ώρα της αδίστακτης πραγματικότητας να πάρει την πανηγυρική της ρεβάνς, να βγει στους δρόμους τους έρημους και να περιγελάσει, να χλευάσει τους αδυσώπητα αισιόδοξους…
Τι καλά, που με περισσή καλοσύνη και δημαγωγική ευμάρεια, θα λυθεί το πρόβλημα της διαπλοκής… Τι καλά, που η πολιτική εξυψώθηκε στην χορεία των λύσεων από τους αγαθούς ανθρώπους… Τι καλά, που η ανάλυση περί των συνθηκών που μας οδήγησαν στην λάσπη, περιορίζεται σε ευχολόγια και λύσεις που σαν από μηχανής θεοί θα δώσουν, οι άσπιλοι κι αμόλυντοι, κραδαίνοντας τις άχραντες ρομφαίες τους… Τι καλά, που τόσοι δύστυχοι κοινωνιολόγοι τσάμπα φάγανε τα νιάτα τους στην βιοπάλη, προσπαθώντας οι δόλιοι να βρούνε τα «γιατί»…
Ναι λοιπόν! Οι Έλληνες δώσανε πάλι την λύση, με την αρχαϊκή τους σοφία σαν οδηγό και φάρο τηλαυγή… Η απάντηση φάνταζε δύσκολη και τελικά ήταν τόσο περιπαικτικά απλή: «Οι γεματούληδες είναι από παράδοση καλοσυνάτοι, και τούτο είναι το υπέρτατο εχέγγυο για τις λύσεις τις κομψές, τις ντελικάτες»
Λάβετε θέσεις και αν μπορέσετε να αποστασιοποιηθείτε θα δείτε την ίδια κωμωδία την γνωστή, με μερικούς νέους όμως τούτη τη φορά πρωταγωνιστές. Ένας ανανεωμένος νέος θίασος, βρήκε την κερκόπορτα ανοιχτή και μπούκαρε πλησίστιος στην μικρή μας πόλη.
Οι εκλογές αυτές θα μείνουν στην ιστορία, σαν η επιτομή της αποπολιτικοποίησης. Θα είμαστε παρόντες και σε τούτο το νέο το γλέντι θεατές, πλην όμως όχι υποχρεωτικά και χειροκροτητές.
«Η ζωή εν τέλει, είναι μια τραγωδία, μα σαν πάρεις το χαμπάρι τούτο έχει αδυσώπητη πλάκα», είπε κάποια σοφή γιαγιά, σε κάποιο ορεινό χωριό, κάποια χειμωνιάτικη νυχτιά κι ύστερα πέθανε γελώντας τρανταχτά.