Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

ΧΘΕΣΙΝΟΒΡΑΔΥΝΟ ΟΝΕΙΡΟ



Χθες την νύχτα είδα ένα περίεργο όνειρο. Δεν νομίζω πως οφείλεται στο εκτεταμένο δείπνο μου. Ήμουν, λέει, σ’ ένα εστιατόριο στο Γκάζι, που ανήκει σ’ έναν Γερμανό (!) και σ’ έναν Έλληνα, που ήταν και γείτονάς μου (!) και είχε μάλιστα κι έναν σκύλο (!).
Στο εστιατόριο βρισκόμουν με την καλή μου και περνούσαμε καλά, τρυφερά και αγαπησιάρικα και πίναμε κόκκινο κρασί και τρώγαμε εξαιρετικό και φροντισμένο φαγητό. Πίσω μας κάθονταν δυό Γερμανίδες, μεσήλικες με έντονη βόρειο-γερμανική προφορά, μάλλον Αμβούργου ή Αννόβερου. Φαίνονταν αρκετά κουτσομπόλες. Φεύγοντας περάσαμε μπροστά τους και άκουσα να λένε στα γερμανικά παρατηρώντας μας "guck, ein alter Man mit einer schoenen Frau, sicherlich wird sie ihn bald fuer immer verlassen " που θα πει "κοίτα, ένας γέρος άνδρας με μια ωραία γυναίκα, σίγουρα θα τον αφήσει σύντομα για πάντα".
Ξύπνησα και σκέφτηκα στα γερμανικά (που έχω αρκετά χρόνια να μιλήσω) "letzten Endes, ich bin nur ein alter Bisbiki », ήγουν "τελικά, δεν είμαι παρά ένας γέρο-Μπισμπίκης" - η λέξη αυτή δεν υπάρχει στα γερμανικά. Ασυνείδητα φώναξα τον φιλοξενούμενο σκύλο της κόρης μου, τον αγκάλιασα κι ένοιωσα τρομερή θλίψη και ματαίωση αλλά το σύνολο μου φάνηκε ρεαλιστικό. Iσως πρέπει να αυτο-αποκαλούμαι "ein alter Bisbiki", δηλαδή, τι θέλει να πει ο ποιητής, ή μάλλον το όνειρο;


Περίεργο και παράξενο πράγμα τα όνειρα…

16 σχόλια:

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

Τουχιστον στο ονειρο σου τη χουφτωσες?

Χουφτωσ'την, χουφτωσ' την!!!!

Μετα τιμης (και χιουμοριστικης) διαθεσεως!

Πυγμαλιων.

Θερμεσιλαος είπε...

καλημέρα πυγμαλίον,
ελπίζω να είσαι καλά. δυστυχώς δεν την "χούφτωσα" τα "μαγικά χέρια" έχουν παροπλισθεί.. σκέφτομαο να πάρω έναν νέο σκύλο, πέραν αυτού του μπασμένου της κόρης μου που φιλοξενώ. έτσι, για παρέα...

Ανώνυμος είπε...

... μάλλον κάποιες ενοχές ή ελπίδες φέρνουν τα όνειρα πού θέλουνε τη σοφία και την ομορφιά μαζί.
Η γερμανία δεν είναι η χώρα της κοινής λογικής και του πλήθους;
την άλλη φορά αντί κουτσουμπόλες προτίμησε Νίτσε κλπ
Αυτά έχει η προδοσία και η περιφρόνηση της κοινής λογικής.

Θερμεσιλαος είπε...

gb winzip,
ευχαριστώ για την επίσκεψη. ίσως να έχεις ακούσει πως τα όνειρα (ήδη το σημειώνει ο Αριστοτέλης) στερούνται λογικής - κοινής ή όποιας άλλης. τι θα πει "κοινή λογική" άραγε;
Καλό βράδυ
Θ.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Προφανώς νιώθεις πως τον έρωτα, έτσι όπως θα ήθελες πραγματικά να τον ζήσεις, θα φαίνεται κάτι "ξένο" για σένα,κάτι που δεν ταιριάζει στην εικόνα που έχεις δώσει στους άλλους, και φοβάσαι πως θα σε απαξιώσουν.

Συμπέρασμα:Ζήσε τον έρωτα, όπως θέλεις χωρίς ενοχές:))

Καλό σου βράδυ!

Sophia Kollia είπε...

Κύριε Θερμεσίλαε, στην αρχή νόμιζα ότι το 86 το λέγατε για αστείο, αλλά μετά κατάλαβα ότι πιθανόν να είναι αλήθεια. Είναι η μεγαλύτερη έκπληξη που έχω πάρει από τα μπλόγκ εδώ και 5 μήνες από όταν άρχισα.
Ο πατέρας μου θά είχε την ηλικία σας, και θα ήθελα να σας εκφράσω τον θαυμασμό μου. Οι λόγοι είναι περιττοί να αναφερθούν. Τα σέβη μου
καλημέρα

Artanis είπε...

Εγώ πάλι, είδα όλους τους συμμαθητές μου από το Λύκειο, να είναι μαζεμένοι σε κάποιο σκοτεινό χαμομάγαζο, και να πίνουν στη μνήμη κάποιου που δεν κατάλαβα ποιός ήταν...Εγώ πάντως ήμουν εκεί...
Το ποστ, το βρήκα μέσω της Σοφίας...Δεν πειράζει να περνάω καμιά βόλτα, κάπου-κάπου, έ;
Μ' άρεσε το όνομά σας...

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Είδα σχετική ανάρτηση για το blog σας και το link στους "νέους φίλους" της Σοφίας κι επειδή όπως λένε "ο φίλος του φίλου μου είναι και δικός μου φίλος" πέρασα για μια καλησπέρα :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
τo τέρας της «αμάθειας» είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Θερμεσιλαος είπε...

@ Η ψυχή μου το ξέρει
aχ, αυτό το προφανώς και το συμπέρασμα σας…. aς όψεται αυτός ο βιεννέζος σώγαμπρος, οπαδός της λογοκλοπίας (όχι λογοκλοπής, θα ήταν λάθος όρος), με τις κόκες του και τα σέα και τα μέα του που εξευτέλισε την ψυχή… δεν πειράζει, θα ζήσουμε ΚΑΙ με αυτό…
Θερμεσίλαος ο Μάγνης

Θερμεσιλαος είπε...

@ Σοφία,
Σας ευχαριστώ, κατ’ αρχήν για την προσφώνηση, η οποία, ομολογώ πως με ξενίζει ολίγον, πιστεύοντας ακραδάντως πως αυτή στην καθ’ ημάς Ανατολή αποδίδεται αποκλειστικώς και μόνον στον Ένα. Όσο για το 86, όλα είναι πιθανά - εμένα μου αρέσει γιατί το άθροισμα δίνει (8+6) 14, άρα 5 (1+4). Προσωπικά προτιμώ το πέντε, έχει μια δόση απόλυτου και οιονεί κλασικού, (π.χ. πεντάρφανος, πεντάμορφη, πεντηκοστή, πεντάρα, κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι κλπ) σε αντίθεση με το τρία, που ενέχει υπεροπτικά στοιχεία υπερβολής (τρισάθλιος, τρισόλβιος, τρισευτυχισμένος και τρισκατάρατος κλπ). Βέβαια, θα μου πείτε πως κι άλλοι αριθμοί δίδουν άθροισμα πέντε. Σωστά. Αλλά, εμένα αυτός μου άρεσε. Εντάξει, είμαι λίγο νεώτερος, αλλά δεν πειράζει, βολεύομαι καλά με το 86.
Μετά από όλα αυτά, θα ήθελα να τονίσω πως σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να με συγκρίνετε με τον πατέρα σας - αυτή, θεωρώ είναι η υπέρτατη τιμή που μπορούμε να κάνουμε σε κάποιον τρίτο. Όθεν, σας ευχαριστώ πολύ. Και βέβαια για το θέμα που βάλατε στο μπλογκ σας που, όταν το διάβασα έσπευσα να ερυθριάσω ακατάσχετα - από χαρά βέβαια, πως τα το κάνουμε, είμαι και ματαιόδοξος ανάμεσα σ’ άλλα…
Καλημέρα.
Θερμεσίλαος ο Μάγνης

Θερμεσιλαος είπε...

@ artanis
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη - να περνάτε όποτε θέλετε, σερβίρουμε και (διαδικτυακό) τσίπουρο και λουκούμι κι ελπίζω να μην βαριέστε. Ξέρετε πήγα κι εγώ συνάντηση των παλιών συμμαθητών μου από το Λύκειο.
Τελικά, σαν μνημόσυνο ήταν στην παρελθούσης νεότητάς μας.
Κι ένοιωσα ξένος - δεν με συνέδεε τίποτε πια με τους ανθρώπους αυτούς..
Όπως νοιώθω γερο-Μπισμπίκης (και στα ελληνικά και στα γερμανικά σύμφωνα με το πρόσφατο όνειρο) γνωρίζοντας την διαγραφή μου (α) δια οικονομικούς λόγους και (β) διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις. Λέτε να είμαι όψιμος αντιστασιακός;

Θερμεσίλαος ο Μάγνης

ΥΓ. Το όνομά μου είναι κίβδηλο, δεν υπάρχει κανείς αρχαίος με αυτό το όνομα, απλώς για να ακούγεται πραγματικό, φτιάχνω σχετικές ιστοριούλες διανθίζοντας τες με πραγματικά ονόματα ώστε να φαίνονται αληθινές - δείτε μια πρόσφατη σε άλλο γραφτό. Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο πεζή και αναφέρεται σε μιαν ωραία ανάμνηση.

Θερμεσιλαος είπε...

@Το τέρας της Αμάθειας,
Καλησπέρα και σε σας με τις ευχαριστίες μου για την επίσκεψή σας.
Θ. ο Μ.

Κρίση Ταυτότητας είπε...

καλημέρα σας και καλώς σας βρήκα!
Θα ήθελα να προσθέσω πως 'η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή' ('common sense is not that common' στο original), όπως σωστά λέει μια γνωστή μου. Όσον αφορά δε τα όνειρα, πραγματικά δεν υπακουούν σε καμία λογική, γεγονός πολύ θετικό κατά τη γνώμη μου.

Θερμεσιλαος είπε...

@ κρίση ταυτότητας,
κατ' αρχήν μου αρέσει το ψευδώνυμό σας, εγώ δεν είχα ποτέ κρίση ταυτότηττας, αφού δεν κατάφερα ποτέ να αποκτήσω μονοσήμαντη (δια του σημαίνοντος και του σημαινομένου) ταυτότητα.
Κατά τα άλλα, έχω την αμυδρά εντύπωση πως ο όρος common sense αγγλιστί στα ελληνικά θα ήταν κοινή λογική, πράγμα που δεν ισχύει ούτε ποτέ ίσχυε παρά μόνον σε πρόσωπα και όχι σε ομάδες προσώπων (όπως η ηθική π.χ.).
Στα ελληνικά θα το μετέφραζα κατ΄οικονομίαν, δηλαδή αυτό που είναι το πρακτέον σύμφωνα με τις περιστάσεις (υπάρχει η σχετική θεωρία του ξυραφιού του Οκκαμ) αλλά και η φράση του Πρωταγόρου "παντων μέτρον άνθρωπος", που θα συνηγορούσαν υπέρ αυτής της άποψης.
Καλό σας απόγευμα.
Θ. ο Μ.
ΥΓ. σας ευχαριστώ για την επίσκεψη, την ανταπέδωσα και κάτι για ταπεράκια έπιασε το μάτι μου... υπάρχουν και τυχεροί σε τούτον τον ντουνιά...