ΔΕ ΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
(τραγούδι - Σωτηρία Μπέλλου)
Δε λες κουβέντα
κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα
Κι ακούω μόνο συνθήματα μεταλλικά
των μικροφώνων
Ξέρω τ' όνομά σου την εικόνα σου
και πάλι από την αρχή
Ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Περνάν οι νύχτες
τα δευτερόλεπτα βαριά στους λεπτοδείκτες
Ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη
Ξέρω τ' όνομά σου την εικόνα σου
και πάλι από την αρχή
Ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
Ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα
Ξέρω τ' όνομά σου την εικόνα σου
και πάλι από την αρχή
Ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Δε λες κουβέντα
κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα....
5 σχόλια:
Απο τα καλλιτεροτερα του Μουτση .Να εισαι καλλα...
Προφανώς το τραγούδι κολλάει στις "Απορίες". Δεν είναι σωστό να κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα!
@ aparadektos
αυτο το "προφανώς" με ξενίζει καθώς είναι αυθαίρετο δικό σου συμπέρασμα. αλλά, ο καθένας μας σκέφτεται διαφορετικά. το τραγούδι δεν κολλάει στις απορίες, όπως λες. ανήκει σε άλλη ενότητα(μου άρεσαν), όπου σημειώνω τα τραγούδια που ακούω στο ραδιόφωνο και που κάποτε μου άρεσαν, όταν τα πρωτάκουσα.
καλημέρα.
Προφανώς και το "προφανώς" είναι εντελώς δικό μου. Περίμενα νέα από τις απορίες και παρασύρθηκα.
απαράδεκτε,
τελικώς όλα απορίες είναι, άσχετα αν πολλές φορές αυτές εκφράζονται σε ασυνέχειες. σκέφτομαι πως η ζωή είναι μια ργόσυσρτη διαδικασία και πως χριεάζεται ενίοτε και π΄΄αυση και βραδύτητα.
καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου